sif. 1) errant, -e ; égaré, -e ; perdu, -e ; vagabond,-e ; 2) effréné, -e ; effronté, -e ; déchaîné, -e ; désordonné, -e ; ventard ; impétueu||x, -se ; furieu||x, -se ; violent, -e ; enragé, -e ; relâché, -e, déréglé, -e ; malhonnête ; ~ adam énergumène m f ; ~ düşmən ennemi m effréné (déchaîné) ; ~ irtica réaction f déchaînée
sif. 1. Azmış, yolunu itirmiş. □ Azğın düşmək – yolunu itirmək, yurdundan, məskənindən avara düşmək. // məc
Полностью »I прил. 1. заблудший, заблудившийся 2. беспутный, блудный. Azğın oğul блудный сын 3. безудержный, необузданный
Полностью »1. блуждающий; 2. необузданный, кичливый, неистовый, исступленный, потерявший совесть, бесчинствующий, заносчивый, оголтелый, буйный; 3
Полностью »s. unbridled, ungovernable, uncontrolled, unrestrained; ~ olmaq to be* unbridled / uncontrolled
Полностью »прил. 1. рехъ алатай, рехъ алатна къекъвезвай; // azğın düşmək а) рехъ алатун; ватандивай, кӀваливай-къавай къакъатна авара хьун; б) пер
Полностью »1. AZĞIN, QUDURMUŞ (məc.) Qan içməkdən doymazdı azğın, qudurmuş itlər; Makgini öldürdülər, qorxu yaradır deyə (S
Полностью »Vurğun qəlibi üzrə azmaq feilindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »AZĞIN – MƏDƏNİ Hücum edin dörd yandan; Od vurun azğın kəndə (A.Şaiq); Onlar istəyir ki, biz də qabağa gedək, mədəni xalqlar cərgəsinə çıxaq (M
Полностью »