BADKEŞ

is. [ fars. ] köhn.
1. Xalq təbabətində müalicə məqsədi ilə işlədilən küpə, banka, stəkan və s.; həcəmət.
□ Badkeş qoymaq (eləmək, salmaq) – xəstə adamın qanını oynatmaq üçün bədəninin müxtəlif yerlərinə banka qoymaq.
2. Dəmkeş, külbə.

Синонимы

  • BADKEŞ həcəmət
  • BADKEŞ 1. BADKEŞ, DƏMKEŞ, KÜLBƏ 2. badkeş bax həcəmət

Этимология

  • BADKEŞ Farsca bad (külək) və keş (çəkən) hissələrindən düzəlib. Həcəmət deyirlər (bu, ərəbcədir). (Bəşir Əhmədov
BADIŞ
BADMİNTÓN

Значение слова в других словарях