BADKEŞ

is. [ fars. ] köhn.
1. Xalq təbabətində müalicə məqsədi ilə işlədilən küpə, banka, stəkan və s.; həcəmət.
□ Badkeş qoymaq (eləmək, salmaq) – xəstə adamın qanını oynatmaq üçün bədəninin müxtəlif yerlərinə banka qoymaq.
2. Dəmkeş, külbə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BADKEŞ 1. BADKEŞ, DƏMKEŞ, KÜLBƏ 2. badkeş bax həcəmət
  • BADKEŞ həcəmət

Etimologiya

  • BADKEŞ Farsca bad (külək) və keş (çəkən) hissələrindən düzəlib. Həcəmət deyirlər (bu, ərəbcədir). (Bəşir Əhmədov
BADIŞ
BADMİNTÓN

Digər lüğətlərdə

взви́нчивание духови́тый моро́ка накрыва́ть ожа́рить перелицо́вывать пе́сенница поме́длить релье́ф скандо́вочный тератоло́гия трансфе́р устро́иться мангу́ста нага́нный actual Enyo hillet skirt subsoil taxless гимназический нейрон по-прежнему подробность