BAŞABƏLA

I
прил.
1. неспокойный, неугомонный (о детях). Başabəla uşaq неспокойный, неугомонный ребёнок
2. неисправимый. Başabəla adam неисправимый человек
3. горе-, нерадивый. Başabəla işçi нерадивый работник; başabəla rəhbər горе-руководитель
II
в знач. сущ. нерадивый
BAŞABATAN
BAŞAÇILMAZ

Digər lüğətlərdə