befangen

adj. 1. (schüchtern, verlegen) utancaq; 2. (parteiisch) bitərəf olmayan, tərəf saxlayan, tərəfgir, tərəfdar; ədalətsiz; e-n Zeugen als ~ ablehnen jur. şahidi bitərəf olmadığı üçün rədd etmək; in e-m Irrtum ~ sein səhv etmək, çaşmaq
befallen
Befangenheit