sif. [fars. bi… və ər. hədd] Hədsiz. Füzulidən səbatü səbrü cövrü qəhr az istə; Kim, ol biçarəyi dərdü qəmin bihədd zəbun etdi
bihədd
bihədd bax hədsiz 1
BİHƏD(D) f. və ə. hədsiz, sonsuz