BÜRUZ

[ ər. ] Ancaq köməkçi feillərlə: büruz eləmək (etmək) – bax büruzə vermək.
Sordum dəhanını, dedi dil: sirriqeybdir; Öz əczini büruz elədi bu cavab ilə. S.Ə.Şirvani.
Gah-gah, bir para əfradi-bəninövi-bəşərdən büruz edir. M.F. Axundzadə;
büruzə çıxarmaq – bax büruzə vermək 2-ci mənada; büruzə vermək – 1) üzə çıxarmaq, aşkara çıxarmaq, göstərmək.
Yenə Mirzə Məmmədəli narazılığını büruzə verib başını bulayır. C.Məmmədquluzadə.
Lakin Tərlanın səsi titrəyirdi.
Böyümüş gözləri içindəki həyəcanı ancaq aydın büruzə verirdi. M.Hüseyn;

2) aşkara çıxmaq, üzə çıxmaq, özünü göstərmək, görünmək.
[Ov itlərinin] xasiyyətləri ovda büruzə verərdi. S.S.Axundov;
büruzə verməmək – üzə verməmək, göstərməmək, aşkara çıxarmamaq.
[Şəfiqə] öz narazılığını büruzə verməmək üçün çölə çıxdı. Ə.Vəliyev.

BÜRUDƏT
BÜRÜMƏ

Значение слова в других словарях

алуни́т Гала́ктика гри́вка гу́кание депо́вец карау́льня моли́тель не моло́же периско́п спрос ша́шечный перемеще́ние antirust card-voting French plums hematoid polyisoprene sanbenito sapper siluri weekwork заимообразно одноглазка радушный таков