сущ.
1. лицо. Bənizi od tutub yanırdı лицо горело (жаром, от мороза, от стыда)
2. цвет лица
◊ bənizi ağarmaq, qaçmaq побледнеть
Üz, çöhrə, sifət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Beş gün bu fani dünyada Bənzim zərd oldu, zərd oldu, Gördüm bir qanlı zalımı, Mənə dərd oldu, dərd old
Tam oxu »is. Üz, çöhrə, sifət. [Toğrulun] qara və böyükcə gözləri ildırımlar çaxır, geniş və qırmızı bənizindən qəzəb alovları qarsırdı
Tam oxu »