BƏRQ
[ər.] сущ. цӀайлапан; // цӀарцӀар, рапрап; bərq etmək кил. bərq vurmaq; bərq vermək кил. bərq vurmaq; bərq vurmaq цӀарцӀар гун, рекӀврекӀв гун, рапрап гун, нур гун, экв гун, экуь хьун.
is. [ər.] Şimşək. // Bədii təsvirlərdə. Bərqü baran sanma kim gördükdə ahü əşkimi… Füzuli. // Parıltı
Полностью »сущ. 1. поэт. молния. Bərq çaxdı засверкала молния 2. блеск, сияние. Xəncərin bərqi блеск кинжала ◊ bərq vermək, vurmaq блестеть, блеснуть; сверкать,
Полностью »i. (həm məc., həm də müst.) luster, bril liance, brilliancy; ~ vurmaq bax parıldamaq
Полностью »is. éclat m, brillant m, lustre m ; panache m ; ~ vurmaq briller vi ; resplendir vi
Полностью »