CIRMAQLAMAQ

f. Cırmaq atmaq, dırnağı ilə dərisini qopartmaq.
[Murtuz:] Axı pişiyi dara qısnarsan, qayıdıb adamın üzünü cırmaqlar. Ə.Abbasquluyev.
Əbiş paketi görər-görməz vəhşi bir hərəkətlə onun əlini cırmaqlayıb paketi çaldı… S.Rəhimov.

◊ Bir-birini cırmaqlamaq – bir-birilə dalaşmaq, yola getməmək, cırmaqlaşmaq.
Bir az bir-birimizi cırmaqlayandan və kötəkləyəndən sonra bir də gördüm ki, bir qoca kişinin qucağındayam. C.Məmmədquluzadə.

Синонимы

  • CIRMAQLAMAQ cızmaq

Этимология

  • CIRMAQLAMAQ Kökü cırmaq feilidir, -maq şəkilçisi onu məsdərə çevirib. Mən­bə­lərdə tarma (когти, лапа), tarmaq (царапать) sözləri də mövcuddur
CIRMAQLAMA
CIRMAQLAŞMA

Значение слова в других словарях