f. məh. Çöməlmək, çöməlib oturmaq; sallağı oturmaq. [Dərviş:] Buzovu onun qabaq ayaqlarına bağladı, özü də inəyin sağrısına dirsəkləndi, mən dümüşüb s
глаг. диал. сидеть на корточках
dümüşmək
domuşmaq — çöməlmək — oturmaq