sif. dan. Seyrək, aralı. Dəngil-düngül ağaclıq
dəngil-düngül
1. редкий, разбросанный; 2. редко, негусто, разбросанно, там-сям;
I (Bakı, Qarakilsə, Quba, Sabirabad) bax dəngiz-düngüz. – Əkinin içində dəngil-düngül alağ var (Bakı); – Yaxşı yağış ülmiyəndə taxıl dəngildüngül bitə