DAVAM
[ər.] сущ. давам (1. эхун, мягькемвал, такьат, таб; 2. са затӀунин, са кардин ва я са вакъиадин даими ва я тайин тир са вахтуналди хьун); davam etdirmək давамар авун, гъиле кьур са кар гьа са къайдада хуьн, вилик тухун, давамарун; davam etmək а) давам авун, давам гъун, эхун, таб гъун, давамун; б) са куьнин кьилел мягькем акъвазун, кӀевиз акъвазун; в) эвел авай гьалда амукьун, вичин гуж, къативал, таъсир авайвал хуьн, ара тагун (мес. марфади); // гъиле кьур са кар акъвазар тавун; davam gətirmək кил. davam etmək а); davam gətirməmək давам тагъун (тавун), таб тавун, эхиз тахьун.