DAĞDAĞA¹
сущ. кил. dəğdəğə.
сущ. нугъ. фарфалаг, жувжув (гъвечӀи кьулунин кӀусуникай авур, элкъуьрдамаз жувв, жувв ийиз вандай аялар къугъвадай затӀ)
Полностью »is. məh. Kiçik taxta parçasından qayrılan və fırladarkən kəskin, uğultulu səs çıxaran uşaq oyuncağı
Полностью »is. bax dəğdəğə. Çöllərdə var bağalar; Ürəkdə dağdağalar; Yarın vurduğu yara; Məhşər günü sağalar. (Bayatı)
Полностью »