sif. Daşlıq, çınqıllıq, daşı çox olan. Daşaxor yer. – İndi də yoncalıq yerində daşaxor bir qumluğa sahib oldun
сущ. диал. каменистая местность
(Meğri) daşlı, çınqıllı. – Yəğli dərə daşaxor yerdi