despotik
sif. despotique
s. despotic, despotical
прил. деспотический. Despotik idarə tərzi деспотический образ правления
sif. [yun.] Müstəbid, istibdadçı, zülmkar. Despotik hökumət. – Rza xanın qəzəbli üzü və gözləri, despotik rəftarı onu çaşdırmışdı