ZİNGİLDƏTMƏK
глаг. nəyi, kimi заставить скулить, визжать кого
icb. 1. Zingildəməyə məcbur etmək, zingildəməsinə səbəb olmaq. İti vurub zingildətdi. 2. Zınqıldatmaq
Tam oxu »f. to cause (d.) to whine (d.), to make* (d.) whine; to cause (d.) to whimper / to yelp
Tam oxu »icb. 1. анцӀ (ацӀранцӀ) ийиз тун (гун), ацӀранцӀ авуниз себеб хьун; 2. зинг-зинг ийиз тун (гун).
Tam oxu »