sif. Yurdundan, vətənindən məhrum olaraq başqa yerlərdə dolaşan; sərgərdan, dərbədər. Firqətindən əlim getməz bir işə; Gəzirəm didərgin (z
Полностью »I сущ. 1. скиталец 2. изгнанник II прил. бездомный, беспризорный; didərgin salmaq (etmək) kimi изгнать, заставить скитаться кого; didərgin düşmək (olm
Полностью »i. wanderer; exile; ~ düşmək to live in a strange land, to be* driven out of one’s native country, to wander, to knock about, to knock about the world
Полностью »is. pèlerin m, exilé m, proscrit m ; ~ salmaq exiler vt, chasser vt, expulser vt
Полностью »Farscadır. Farslarda digərqun sözü də var, “başqalaşma” (digərləşmə) anlamında işlədilir. Didərgin “qapı-qapı gəzən” deməkdir, digərqun sözünün dəyişm
Полностью »