dilbilən
прил., сущ. чӀал чидай(ди); фагьумлу, рехъ чидай, тежрибалу (кас); фад гъавурда гьатдай(ди).
sif. intelligent, -e, éveillé, -e, ingénieu//x, -se
s. 1. məc. understanding, witty, smart; 2. (i.s.) knowing language
прил. понимающий с полуслова состояние, настроение, намерение кого-л
sif. və is. Düşüncəli, yolbilən, təcrübəli. Bahardır, nə bilir zövqü hər naşı; Çağır dilbiləni, yarı, yoldaşı