cəhənnəm gövdəli, odyağdıran.
iki dünya (bu dünya və axirət dünyası).
Quran surələrindən birinin adı («tüstü», «tənbəki» deməkdir).
xristian qızı, xaçpərəst.
İmam Əlinin atının adı.
dini olmayan, dünyaya aid.
şeyxlərin, dərvişlərin uzun geyimi.
pravoslavlarda: ruhani rütbəsi olmayan kilsə xadimi.
aşağı dərəcəli keşiş.
buddizm dininin növlərindən biri (əsasıını XVI əsrdə Çində geniş yayılmış canbudizmdən götürülüb).
hər hansı bir dini nəzəriyyənin əsas qanunu; doqmat.
ehkampərəst.
ehkampərəstlik, doqmatizm.
hər şeyi ehkam kimi qəbul edən; ehkamçı.
hər şeyi ehkam eimi, qəbul etmə; ehkamçılıq.
1. Məkkədə hacıların ziyarət zamanı büründükləri xüsusi geyim; ərəblərin büründükləri ağ parça; 2. qədim Misirdə: fironların nəhəng məqbərəsi; piramid
ölən şəxsin adına verilən yemək; xeyrat.
ehsan olaraq verilən şeylər.
savab məqsədi ilə ehsan verən adam.
doğru yolu tutma, düz yolda olma; islam dinini qəbul etmə; müsəlman olma.
orucluqda (ramazanda) gecə oyaq qalıb ibadətlə məşğul olma; etikaf (bax); diriltmə, həyat vermə.
dindarların mistik birləşməsi olan və Allahın varlığıını təmsil edən kilsə haqqında təlim.
xristianlarda müstəqil kilsə, ya ayrıca kilsə nahiyəsi başçısı.
1. ekzarx hakimiyyəti; 2. ekzarx rütbəsi.
dünyəvi elmlər.
dini elmlər; din haqqında elm.
hədislər haqqında elm.
dini əxlaq və hərəkətlər elmi (dərsi).
dini məsələləri məntiq və hikmətlə sübut etməyə çalışan qədim sxolastik elm; teologiya elmi, ilahiyyat
ilahiyyat elmi; təsəvvüf; ilahi sirlər.
cənnətlə cəhənnəm arasındakı yüksək divar, sərhəd.
qədim Çin dini kitabı (Bu əsəri ilk dəfə Konfusiya təqdim etmişdir).
dünyanın sonu, qiyamətin qopması haqqında dini təlim.
üç gündən az olmayaraq, əsasən rəcəbdə məsciddə qalmaq, yalnız ibadətlə məşğul olmaq ( çox vaxt bunu nəzir edirlər, məsciddən çölə çıxmırlar)
zahidlərin, rahiblərin və ya sufilərin ibadətə çəkildikləri yer.
bir şeyə ürəkdən inanma, inam; dinə və məzhəbə inam.
bax övliya.
şiə bayramı, Əlinin vilayətinin, varisliyinin, xəlifəliyinin ildönümü.
orucluq bayramı.
Qurban bayramı (bax).
Pasxa bayramı.
Orucluq bayramı.
islamiyyətdə ruhanilərin və mömin adamların üstdən geydikləri qolsuz və qısaqollu, yaxası açıq uzun kişi geyimi
Allahın qulu; Allahın kölgəsi; bəndə.
insanların atası (Adəm nəzərdə tutulur).
bax əbdülbəşər.
Quran surələrindən birinin adı («qaşqabağını tökdü» mənasında işlənir).
hər bir canlının, xüsusən də insanların qabaqcadan müəyyənləşdirilmiş ölüm vaxtı.
cəmdə cinlər.
1. muzd; bir işin muqabilində verilən şey; pay; 2. savab.