merac, göyə çıxıb Allahla müsahibəyə getmə.
şəriət hüquqşünaslığının kökü, əsasları.
1. İslam dinindəki təriqətlərdən biri; bu təriqətə mənsub adam; 2. dini-hüquqi məktəb; 3. hüquqçu, hüquqşünas
dinin əsasları, islam dininin 5 əsas ehkamı.
məhsulun onda biri miqdarında olan dini vergi.
islamiyyətdən qabaq ərəblərin sitayiş etdikləri bütlərdən birinin adı.
1. ən zəruri, ən mühüm; 2. şəriətə görə ifası zəruri olan əməl.
dinə görə yerinə yetirilməsi və ya riayət edilməsi vacib olan işlər; çox vacib olan şey.
bax vacibülizan.
itaət edilməsi vacib olan (Allah, hökmdar; vacibülitaə).
varlığa vacib olan, Allah.
Ərəbistanda köçəri ərəb qəbilələri ilə əlaqədar olmuş müsəlman təriqəti.
vahhabilik (bax) dini cərəyanı tərəfdarları. Onlar özlərini vahid Allah tərəfdarları - “müvahidun” adlandırırlar
ortodoksal islamda yaranmış dini-siyasi cərəyan (XVIII əsrdə yaşamış banisi Mühəmməd Əbd əb-Vəhhab adlı bir şəxsin adı ilə bağlıdır)
minbərdə xalqa vəz söyləyən din xadimi, moizə, nəsihət edən, vəz edən ruhani.
vaizin peşəsi, sənəti.
XII əsrin axırlarında Fransanın Lion şəhərində yaranan bidət tərəfdarları.
Allaha and olsun, Allah haqqı.
Roma katolik kilsəsinin dini inzibati orqanının mərkəzi; papanın iqamətgahı.
bax vedizm.
bax vedlər.
hindlilərin ən qədim dini, Veda dini.
qədim Hindistanın dörd müqəddəs kitabı: Riq-veda (Himnlər vedası), Sama-veda (Şeirlər vedası), Yağur-veda (Qurban vedası), Atharva-veda (Ovsunlar veda
sufinin müəyyən təmrinlər vasitəsilə bayılma (huşunu itirmə) halı.
Allahın üzü.
Allahın əməli yaxşı olan bəndələrinə cənnət vədi.
Allah vergisi.
Allahın bir, tək, vahid olması.
çox səxavətli, əliaçıq; günahları əfv edən (Allah haqqında).
bax vahhabi.
bax vahhabilər.
bax vahhabilik.
bir fikir və hökmün Allah tərəfindən peyğəmbərlərə xəbər verilməsi, çatdırılması.
Allahdan nazil olmuş əmr.
hədisləri yazan (Allah).
məscidlərə və dini idarələrə bir şəxs tərəfindən bağışlanan malmülk, imtiyazlı əmlak və s.
sufi məqamları arasında fasilə.
şiəlikdə Peyğəmbər leyhissəlamdan sonra imamın icmaya rəhbərliyi (rəhbərlik, tədbir, iş aparma və s.)
məc. Allaha yaxın olma.
1. Allaha yaxın olan, müqəddəs; 2. qəyyum; 3. sahib, himayə edən; 4. qayğı-göstərən.
haram şeylərdən çəkinmə; dindarlıq, möminlik.
vasitəçilik; Allahla insan arasında vasitəçilik (İslam dini belə vasitəçiləri məqbul saymır).
«Günəşə and olsun»; günəş (Quranda olan surələrdən birinin adı).
vaizin minbərdən söylədiyi dini nəsihət; moizə, dini məsələlərə aid təbliği sözlər.
sufi təriqətinin üzvləri üçün vird; gündəlik təmrinlər.
buddist monastırı.
dua.
üçrükətli vacib olmayan gecə namazı (axşam ibadəti və namaz).
günah yükü.