DİŞSİZ
прил. 1. (сиве) сарар авачир; 2. пер. рах. зайиф, гаф ише тефир, нуфуз авачир, сив гъуьргъуь, руьгьдиз ажуз.
sif. 1. Ağzında dişləri olmayan. Dişsiz ağız – dişsiz dəyirman. (Ata. sözü). Kişi quru çörəyi dişsiz damağında övkələdikcə çənəsi şaqqıldayır, gicgahl
Tam oxu »прил. беззубый (не имеющий или лишившийся зубов). Dişsiz qoca беззубый старик, dişsiz balina зоол. беззубый кит; dişsiz qalmaq обеззубеть, лишиться зу
Tam oxu »I. s. 1. toothless; ~ adam a toothless man*; 2. zool. edentate; 3. məc. weak, fee ble; ~ adam 1) a toothless man*; 2) an impotent man*; ~ adam məc
Tam oxu »