DİŞSİZ
прил. беззубый (не имеющий или лишившийся зубов). Dişsiz qoca беззубый старик, dişsiz balina зоол. беззубый кит; dişsiz qalmaq обеззубеть, лишиться зубов, стать беззубым
sif. 1. Ağzında dişləri olmayan. Dişsiz ağız – dişsiz dəyirman. (Ata. sözü). Kişi quru çörəyi dişsiz damağında övkələdikcə çənəsi şaqqıldayır, gicgahl
Tam oxu »I. s. 1. toothless; ~ adam a toothless man*; 2. zool. edentate; 3. məc. weak, fee ble; ~ adam 1) a toothless man*; 2) an impotent man*; ~ adam məc
Tam oxu »прил. 1. (сиве) сарар авачир; 2. пер. рах. зайиф, гаф ише тефир, нуфуз авачир, сив гъуьргъуь, руьгьдиз ажуз
Tam oxu »