1. DONUXMAQ Rəmziyə donuxub qalmışdı (S.Hüseyn); DİLİ TUTULMAQ Qaraca qızın qorxudan dili tutulub cavab verə bilmədi (S.S.Axundov); NİTQİ TUTULMAQ (QURUMAQ) Çatıldı heyrətdən onun qaşları; Gözü dumanlandı, nitqi tutuldu (B.Vahabzadə).
2. donuxmaq bax donmaq 2
f. 1. to become* torpid / dumb, to be* struck (with); 2. məc. to grow* torpid / dumb; təəccübdən ~ to grow* dumb with surprise, to be* striken dumb wi
Полностью »глаг. цепенеть, оцепенеть, замирать, замереть, неметь, онеметь, становиться, стать неподвижным (под влиянием какого-л
Полностью »bax donmaq 4-cü mənada. Arvad donuxmuş: – A kişi, dəli olmamısan, çörək nədir? De görüm, yoxsa qardaşlarımın başına bir şey gəlib? Çəmənzəminli
Полностью »