DUMANLAMAQ
гл. 1. циф (гум) гьатун, циф акьалтун; цифеди (гумади) кьун; цифеди (гумади) кӀевун; 2. пер. рагъуларун, чӀулаварун.
f. 1. Dumanla, tüstü ilə örtmək; duman, tüstü çökmək; duman, tüstü basmaq. 2. məc. Bulandırmaq, qaraltmaq, tutqunlaşdırmaq, kəsifləşdirmək
Tam oxu »глаг. 1. туманиться, затуманиваться, затуманиться: 1) покрываться, окутываться туманом 2) становиться мутным, тусклым 2
Tam oxu »