dönüm
сущ. 1. элкъуьн; 2. тилит, гъил, сефер; bir dönüm са сефер, садра; bu dönüm и гъилера.
on sot
qayıtma — dolanma
I сущ. поворот, изгиб, излучина чего-л. (место, где что-л. поворачивает, отклоняется в сторону) II в сочет
(Qafan) dəfə. – Gələn dönüm sizə bir yük odın gətirəcəyəm
is. 1. Dönmə, dönüş, qayıtma, dolanma. 2. Dəfə, kərə. Bir dönüm. Bu dönüm
1. поворот; 2. возврат; 3. чередование;