сущ.
1. от глаг. dürtmək
2. тычок, удар, толчок (движение от себя)
1. “Dürtmək”dən f.is. 2. is. Əlini yumruq halına gətirərək barmaqlarının qatlanmış yeri ilə vurma. Onun qoluna bir dürtmə vurdu
Tam oxu »1. f.is. кил. dürtmək; 1. сущ. гъил гъуд хьиз кьуна тупӀарин къат хьайи чкадивди (кьуьнтуьвди) ягъун, эцягъун; // са затӀунин кӀуфувди ягъун, эцягъун
Tam oxu »