1. f.is. кил. dürtmək; 1. сущ. гъил гъуд хьиз кьуна тупӀарин къат хьайи чкадивди (кьуьнтуьвди) ягъун, эцягъун; // са затӀунин кӀуфувди ягъун, эцягъун
Полностью »1. “Dürtmək”dən f.is. 2. is. Əlini yumruq halına gətirərək barmaqlarının qatlanmış yeri ilə vurma. Onun qoluna bir dürtmə vurdu
Полностью »