DIRNAQLAMAQ
гл. 1. чухун (кикеривди, къармахривди); цӀарх авун (кикеривди чухвана); 2. чалун, кьечӀягъун, эгъуьнун (кикеривди, къармахривди ччил ва мс.); 3. кек гун, кек ягъун (мес. хирез).
f. 1. Cırmaqlamaq. Pişik uşağın əlini dırnaqlayıb. 2. Dırnaqla yeri eşmək, dırnaqla bir şeyi cızmaq, yaxud əzmək
Tam oxu »глаг. 1. царапать, царапнуть, поцарапать (ногтями) 2. когтить (запускать, вонзать когти) 3. копытить (бить, рыть копытом)
Tam oxu »