EHMALLICA

zərf Sakitcə, astadan, yavaş-yavaş, ehtiyatla, üsulla. Ehmallıca çıxıb getmək. Ehmallıca qapını döymək.
– At sahibi ilə ev sahibi çuvalları atın üstündən ehmallıca alıb apardılar və sonra atı içəri çəkib qapını bağladılar. Ə.Haqverdiyev.
Rüstəm bəy diksindi, qolunu ehmallıca xanımın qolundan xilas etdi. Çəmənzəminli.
Ağaclar yetişmiş sarı, dolu, sulu, şirin armudu ehmallıca yerə buraxır. Mir Cəlal.

Антонимы

  • EHMALLICA EHMALLICA – CƏLD Rüstəm bəy diksindi, qolunu ehmallıca xanımın qolundan xilas etdi (Çəmənzəminli); Anası cəld ayağa qalxıb, həyətə gəldi (Mir Cəlal)
EHMALLI
EHMALLIQ

Значение слова в других словарях