EHTİYATLANMAQ

f. Ehtiyat etmək, qorxmaq, çəkinmək, ürək eləməmək.
[Dərviş:] …Baxdım gördüm, qoca kişi məndən ehtiyatlanıbdır. A.Divanbəyoğlu.
Mən, doğrusu, ehtiyatlanmağa başladım. Qantəmir.
[Məmmədhüseyn] Cəmilin hökumət pansionuna keçməsi münasibəti ilə öz adının “dəftərə düşməsindən” ehtiyatlanırdı. Mir Cəlal.

Антонимы

  • EHTİYATLANMAQ EHTİYATLANMAQ – CÜRƏTLƏNMƏK Mən, doğrusu, ehtiyatlanmağa başladım (Q.Qantəmir); Onları əyləndirməyə, cürətləndirməyə çalışırdım (Mir Cəlal)
EHTİYATLANMA
EHTİYATLI

Значение слова в других словарях