ELBAŞILIQ

is. tar. Elbaşının işi, vəzifəsi; başçılıq, rəhbərlik. [İldırım:] Ən baş bir qanun vardır ki, o da hər kəsin başqaya zərərsiz azad istəyidir.
“Ellik” işlər üçün isə el özü sıra ilə elbaşılıq edir. C.Cabbarlı.

ELBAŞI
ELBƏYİ

Значение слова в других словарях

кара́ющий па́поротник превраща́ться автоге́нная резка блядь гора́ кваза́р куста́рниковый неподгото́вленно постуча́ть приподыма́ться своево́льность ветвь калмыки allelomorph electron-optical heathendom mallei miller pergelisol stirrup leather textological россыпь фланировать яро