erschöpfen
vt 1. qurtarmaq, tükətmək, dibinə daş atmaq, tükəndirmək; 2. (ermüden) yormaq, gücdən salmaq, tabdan salmaq, dildən salmaq; dayandırmaq, haldan salmaq; 3. (Thema) ətraflı araşdırmaq; vr sich ~ qurtulmaq (in D/ilə); erschöpft sein taqətdən düşmək, haldan düşmək; meine Geduld ist erschöpft səbrim tükənib