1. Hər hansı bir səsi qulaqla qavramaq, almaq, duymaq, mənimsəmək. Danışanların səsini eşitmək. O biri otaqdan səs eşitmək.
– Əz qəza Gülbadamın səsini kəndin kənarından keçərkən bir adam eşidib səslənir: – Ay adam, kimsən?
Birdən-birə … at kişnəməsi eşitdim.
2. Dinləmək, qulaq asmaq, fikir vermək.
Məclis natiqi elə gərgin diqqətlə eşidirdi ki, milçək uçsa, duyulardı.
Eşidin, nə deyir: “İki gün əvvəl; Niyə gecikmişdin? Bundan danış gəl!”
3. Xəbərdar olmaq, xəbər almaq, xəbər tutmaq, məlumat əldə etmək, agah olmaq, bilmək.
Həsən ağa dedi: – Mən səni gözaydınlığı verməyə çağırdım, eşitdim uşaqların məktəbi qurtarıblar, gözün aydın!
Axşam bacımdan eşitdim ki, Xədicə qorxduğundan xəstələnmişdir.
4. Sözə baxmaq, əməl etmək, nəsihət qəbul etmək.
Böyüyün sözün eşit! – Qızım sənə deyirəm, gəlinim sən eşit! ().
Nə gərəkdir bizə o növ söhbətlər; Eşidin pəndlər, nəsihətlər.
[Xidmətçi:] Onun dostluq etdiyi qadınlardan şübhələnirəm. Xüsusən onun bugünkü səyahəti də qorxuludur, onu bu səyahətə buraxmayın, o sizin sözünüzü eşidər!
□ Eşidər-eşitməz – eşidən kimi, dərhal, o saat.
Fərman bu adı eşidər-eşitməz böyük sevinclə onun əlini sıxdı.
