EŞŞƏKÇİ

is.
1. köhn. Eşşəklərə baxan, xidmət edən mehtər.
Oraya yığılanlar kimdirlər? Biri xanın eşşəkçisinin nəvəsi deyilmi? Ə.Haqverdiyev.

2. Eşşəyə minmiş adam.
Məhəmmədhəsən əlini eşşəkçinin qurşağına salıb çəkə-çəkə aparırdı. C.Məmmədquluzadə.
Atlılar bir az dayandılar.
Eşşəkçi yaxınlaşdı. Mir Cəlal.

3. Eşşək ilə yük daşıyan, eşşək üstə xırda alver edən adam.
EŞŞƏKBİYANI
EŞŞƏKÇİLİK

Значение слова в других словарях