EŞŞƏKÇİ

is.
1. köhn. Eşşəklərə baxan, xidmət edən mehtər.
Oraya yığılanlar kimdirlər? Biri xanın eşşəkçisinin nəvəsi deyilmi? Ə.Haqverdiyev.

2. Eşşəyə minmiş adam.
Məhəmmədhəsən əlini eşşəkçinin qurşağına salıb çəkə-çəkə aparırdı. C.Məmmədquluzadə.
Atlılar bir az dayandılar.
Eşşəkçi yaxınlaşdı. Mir Cəlal.

3. Eşşək ilə yük daşıyan, eşşək üstə xırda alver edən adam.
EŞŞƏKBİYANI
EŞŞƏKÇİLİK

Digər lüğətlərdə

истяза́тельница осва́иваться оскорби́тельность поби́ться популяризова́ться с наме́рением словоохо́тливость флама́ндка налицо́ ока́чиваться рабко́р трелева́ть хва́ткий хо́хот электротерми́ческий гонезнуть скобел aorta baddish ensnarl gas-attack Little Rock misrepresentation womanish конденсационный