GÖNÜQALIN

sif.
1. Dərisi kobud, qalın olan.
2. məc. Heç bir şeydən mütəəssir olmayan, heç bir şey kar etməyən; kobud, qanmaz. Gönüqalın adam.
[Süsənbər Səməndərə:] …İstəyirəm ki, sənin o gönüqalın qayınatanın qarnına möhkəm bir ağrı dola… B.Bayramov.

// İs. mənasında.
[Cəlal:] …Aləmi xarablayan belə gönüqalınlardı da… M.İbrahimov.

Синонимы

  • GÖNÜQALIN gönüqalın bax qanmaz, kobud 2
  • GÖNÜQALIN qanmaz — anlamaz
GÖNSOYAN
GÖNÜQALINLIQ

Значение слова в других словарях

автоти́пный втя́пать вялова́то заследи́ть нелегити́мный платанови́дный разохо́чиваться сродни́ть третник законопа́чивать испортить много кро́ви пристёгивать разъе́зженный фимиа́м шепелявый шпинеты -visaged bitterroot chili con carne interlay Mashhad sop woodwool вариться операционный