ganz
adj. 1. bütün, tamam, büsbütün, dəc; (~ genau) eynən; 2. (heil) bütöv, sağlam, salim, zədəsiz; adv. 1. (völlig) tamamilə, bütünlüklə; ~ recht tamamilə düzdür; 2. (sehr) çox, xeyli; ~ schlecht çox pis; ich bin ~ traurig mən çox kədərliyəm; 3. (ziemlich) olduqca, xeyli; ~ in der Nähe lap yaxınlıqda; den ~en Tag bütün gün; ein ~es Jahr bütün il; die ~e Zeit heç durmadan; von ~em Herzen səmimi-qəlbdən; ~ und gar tamamilə, bütün, əməlli, əməlli-başlı, mükəmməl, tam; ~ und gar nicht heç, əsla, qətiyyən; ~ gewiss şübhəsiz, əlbəttə; im ~en (insgesamt) bütövlükdə, küllən, cəmən; ~ wie du willst nə cür istərsən; F ~ richtig dopdoğru; F ~ voll dopdolu; ~ gerade/ ~ genau dümdüz, düpbədüz, düppədüz; ~ klar (Wasser) dumduru, dupduru; F die ~e Familie evli-eşikli; ich habe die ~e Familie von Parviz eingeladen Pərvizi evli-eşikli qonaq çağırmışam