i. 1. navel, tib. omphalos; anat. umbilicus; göbəyə qədər / kimi till navel, up to the waist; waist-deep; göbəyə qədər qar içində olmaq to be* waist-deep in snow; ~ atmaq (oynaaq) to dance the bellydance; ~ bağlamaq to develop a paunch, to become* fat / stout; göbəyi bir yerdə kəsilmək (yaxın dost olmaq) to be* bosom / inseparable friends; göbəyini kəsmək (uşağın) to cut* the navel-string; göbəyi bitişik olmaq məc. to be* always together, to do* everything together; göbəyi düşmək 1) to develop an umbilical / hernia; 2) to injure one’s navel by taking heavy things; göbəyi piylənmək bax kökəlmək; 2. heart, centre; ◊ şəhərin göbəyində in the heart / centre of the city; ◊ dünyanın göbəyi the hub of the universe