GÖNÜQALIN

sif.
1. Dərisi kobud, qalın olan.
2. məc. Heç bir şeydən mütəəssir olmayan, heç bir şey kar etməyən; kobud, qanmaz. Gönüqalın adam.
[Süsənbər Səməndərə:] …İstəyirəm ki, sənin o gönüqalın qayınatanın qarnına möhkəm bir ağrı dola… B.Bayramov.

// İs. mənasında.
[Cəlal:] …Aləmi xarablayan belə gönüqalınlardı da… M.İbrahimov.

Синонимы

  • GÖNÜQALIN gönüqalın bax qanmaz, kobud 2
  • GÖNÜQALIN qanmaz — anlamaz
GÖNSOYAN
GÖNÜQALINLIQ

Значение слова в других словарях

вы́красть гореча́вковый недоукомплекто́вываться ни черта́ подго́нщица сорокоу́ша стона́ть физкульту́рник хри́пы бортану́ть глухома́нь заведе́нье иступи́ть малоразвито́й наса́сываться волос затхлый apprehend bird shot buck-basket oxy symbolization true прозрачный упревать