GƏYİRMƏ
1. f.is. кил. gəyirmək; 2. хъапӀ ягъун, хъапӀ.
сущ. от глаг. gəyirmək, отрыгивание, отрыжка. Acı gəyirmə горькая отрыжка, hava ilə gəyirmə отрыжка воздухом, turşu ilə gəyirmə кислая отрыжка
Tam oxu »1. “Gəyirmək”dən f.is. 2. Mədədə əmələ gələn qazların, bəzən də mədədəki qidanın hissəcikləri ilə birlikdə ağızdan çıxması; gəyirti, gəyirik
Tam oxu »