HƏDYAN

is. [ ər. ] Tərbiyəsiz, ədəbsiz, hərzə, əsassız sözlər; söyüş.
Keçən sözü çəkmə üzə, amandı; Hədyan danışmışam, laf eyləmişəm. Aşıq Ələsgər.
[Bədircahan:] Ağzına gələn hədyanı danışma, heyvan oğlu heyvan. N.Vəzirov.

// sif. Tərbiyəsiz, ədabaz, yava, ağzıpərtov.
Borcumuzdur, Vətən hər sahədə əmr etsə bizə; Qoymayın tərbiyəsiz kimsəni, hədyan oxusun! Ə.Vahid.

Синонимы

  • HƏDYAN hədyan bax cəfəngiyat
  • HƏDYAN hərzə — laqqırtı — cəfəngiyat — uydurma
  • HƏDYAN söyüş
HƏDSİZ-HÜDUDSUZ
HƏFRİYYAT

Значение слова в других словарях