HAÇA
сущ., прил. 1. гьача; гьача хьтин, кьвечхел хьайи; кьвечхел, кьвечхел хьанвай чка, кьве патахъ пай хьанвай чка (ттаран хилен); 2. пер. кьве кьил алай, къаб алай (мес. мана).
is. və sif. Ağacın bucaq şəklində ayrılmış gövdəsi və ya budağı, habelə haçalanmanın başlandığı yer. Alçaq əncir ağacının əyri haçasında oturan iki nə
Полностью »I сущ. 1. развилина, развилка: 1) раздвоенный ствол или сук дерева. Ağacın haçası развилина дерева 2) место, где начинается раздвоение
Полностью »1. развилка, развилина, рассоха; 2. развилистый, раздвоенный; 3. подпорка с раздвоенным концом;
Полностью »is. ramification f ; bifurcation f (du chemin) ; embranchement m, rameau m, branche f
Полностью »1. Ağacın bucaq şəklində ayrılmış gövdəsi və ya budağı // ümumiyyətlə, haça şəklində olan. 2. Dustaqların qaçmaması üçün istifadə olunan əşya
Полностью »