1. Müxtəlif maddələrdən ibarət sıyıq kütlə.
[Qurban:] Qanın qaralmasın, Telli, yerə töküləni yığıb vermişəm, sexdə alma horrası qayırsınlar.
– Təkərlərdən qopan horra palçıq yola səpilmiş narın ağ duzun üstünü tamam örtdü…
// Sıyıq, duru halda olan xörək.
Bir aydan artıq Almazın ağzına horra tökdülər.
Yazıq uşaqcığazlar gündə bircə dəfə arpa unundan horra bişirib içirlər.
// məc. Çox sıyıq, duru bişirilmiş xörək haqqında. Bu umac deyil, horradır. Xəmiraşı çox horradır.
2. Heyvanlar üçün xüsusi sıyıq yem. İt üçün horra hazırlamaq. İnək horranı yedi.