HÖRÜKLÜ
прил. 1. киф (цӀвал) авай, чӀарар киф (цӀвал) хьиз хранвай; 2. цӀилина янвай, чӀилина янвай, цӀилина авай (мес. лам).
прил. 1. с косой (о волосах). Hörüklü qız девушка с косой 2. плетёный, заплетённый. Hörüklü saçlar заплетённые волосы 3
Tam oxu »sif. 1. Hörüyü olan, saçı hörülmüş. O qoşa hörüklü gümrah qızcığaz; Sənin kiçik dostun hanı, Bənövşə? M
Tam oxu »