hüten
vt 1. (Tiere) otarmaq; 2. (beaufsichtigen) qorumaq, keşiyində durmaq, nəzarət etmək; das Bett ~ (wegen Krankheit) yorğan-döşəkdə qalmaq, yataqda olmaq; vr sich ~ özünü gözləmək (vor D/-dən); veralt. həzər etmək; sich ~, et. zu tun bir şeyi (zadı) etməkdən çəkinmək (qaçınmaq)