1. İnkar cümlələrində gözlənilən bir işin vaxtında baş vermədiyini, gecikmiş olduğunu bildirir – hələ də. Camaat hələ yığılmayıb. Məktub hələ mənə çatmayıb. Soyuqlar hələ düşməyib.
– Uzaqdan görünən meşəli silsilə dağların başı sübh dumanından hələ təmizlənməmişdi.
Qızlar təpənin quzeyində hələ günəşdən yanmamış göy otluqda bir müddət sakitcə əyləşdilər.
// İndiyədək, hələ də, hələ ki.
Halbuki boş otaqlarda haradansa gətirilmiş, hələ qaydası ilə qoyulub yerbəyer edilməmiş şkaflardan, stollardan, lülələnmiş kağızlardan başqa bir şey yox idi.
Alaqaranlıqda hələ yer ilə göy bir-birindən seçilmir, … bildirçinlər, turaclar səs-səsə verib doğacaq günəşi pişvaz edirdi.
// Vaxt, yer bildirdikdə – artıq, daha. Hələ uşaqkən təbiəti sevmişəm. Hələ bu gün onu görmüşəm. Hələ məktəbdə oxuyarkən biz dostlaşmışdıq.
– [Maya] hələ ömründə çobanların yaşadığı alaçıqda olmamışdı.
2. Bir də, əlavə, üstəlik. Hələ bir məsələ də qalmışdır. Hələ iddiası da var! Hələ xəstəyə də baş çəkməliyəm. Hələ bazara da gedəcəyəm.
– Hələ daş yol da təmir edilməli idi.
// Bu vaxta qədər, indiyədək, hələ ki. Mən hələ bilmirəm ki, onun fikri nədir? Gözü hələ yuxuya getməyib. Hələ ay çıxmayıb.
– Divar peçləri hələ təzəcə qalanırdı.
Əşrəf həyatında hələ heç bir qəhrəmanlıq eləməmişdi.
// Hələlik, indi. Sən hələ uşaqsan, başa düşməzsən. O bu işdə hələ naşıdır. Kollektivlə hələ tanış deyil. Hələ yeni məlumat yoxdur.
– Oğlan, sən uşaqsan, cavansan hələ; Yenicə cisminə düşüb vəlvələ.
Kəhər hələ kifayət qədər qurumamış yumşaq otu böyründən söküb yeyirdi.
// Bir şeyin qurtarmadığını, davamı, dalı, sonrası olacağını bildirir. İşlər hələ qurtarmayıb. Səninlə hələ sonra danışacağıq. Hələ söhbətimizin dalı qalıb.
– [Mərcan bəy:] Saat ikidir, hələ dörd saat var.
