HƏRBƏ

is. [ ər. ] köhn.
1. Qısa süngü, balaca nizə.
2. Hədə-qorxu, hərbə-zorba.
Yağı düşmənin hərbəsi; Qaçırtmaz meydandan məni. Koroğlu”.

□ Hərbə gəlmək – bax hərbələmək.
[Camal bəy:] Mən sizə qaraqoyunlu deyiləm, mənə hərbə gələsiniz… N.Vəzirov.

Синонимы

  • HƏRBƏ zorba — hədə
HƏRBÇİLİK
HƏRBƏ-ZORBA
OBASTAN VİKİ
Hərbə-zorba
Hərbə-zorba — aşıq deyişmələrindəki mühüm mərhələlərdən biri. Bu mərhələdə aşıqlar sazlarını sinələrinə basaraq eyni hava, eyni kök, eyni şeir şəkli və eyni rədif üstündə biri-birinə meydan oxuyaraq mübaliğəli söz və ifadələrlə özlərinin sözsənət gücünü öyüb tərifləyir, qarşı tərəfi isə heçə sayır. Özünü öyüb tərifləyən aşıq onunla deyişmə meydanına çıxmağa cəsarət edən digər aşığı müxtəlif poetik təzyiq vasitələri ilə psixoloji sarsıntıya məruz qoymağa və bu üsulla da qorxudub qaçırtmağa çalışır.

Значение слова в других словарях