HƏRBƏ

is. [ ər. ] köhn.
1. Qısa süngü, balaca nizə.
2. Hədə-qorxu, hərbə-zorba.
Yağı düşmənin hərbəsi; Qaçırtmaz meydandan məni. Koroğlu”.

□ Hərbə gəlmək – bax hərbələmək.
[Camal bəy:] Mən sizə qaraqoyunlu deyiləm, mənə hərbə gələsiniz… N.Vəzirov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HƏRBƏ zorba — hədə
HƏRBÇİLİK
HƏRBƏ-ZORBA
OBASTAN VİKİ
Hərbə-zorba
Hərbə-zorba — aşıq deyişmələrindəki mühüm mərhələlərdən biri. Bu mərhələdə aşıqlar sazlarını sinələrinə basaraq eyni hava, eyni kök, eyni şeir şəkli və eyni rədif üstündə biri-birinə meydan oxuyaraq mübaliğəli söz və ifadələrlə özlərinin sözsənət gücünü öyüb tərifləyir, qarşı tərəfi isə heçə sayır. Özünü öyüb tərifləyən aşıq onunla deyişmə meydanına çıxmağa cəsarət edən digər aşığı müxtəlif poetik təzyiq vasitələri ilə psixoloji sarsıntıya məruz qoymağa və bu üsulla da qorxudub qaçırtmağa çalışır.

Digər lüğətlərdə

вышена́званный земля́ночный изжа́риваться карикату́ра отнима́ть перево́знический повествова́ние преплохо́й сцентрова́ть архиво́льт размалёвываться чи́сленный рохкач -path dog in the manger epergne haptic licentiate suety tillet tromometer дезертир залп лошак обюрократиться