İLTİFATLI
прил. 1. гьуьрметлу, хуш (мес. рафтар); 2. ччина хъвер авай, ччин ахъа.
s. polite, amiable, favourable, benevolent; well-mannered, urbane; ~ adam a polite / well-mannered / urbane person
Tam oxu »прил. 1. благосклонный, доброжелательный (выражающий расположение). İltifatlı münəsibət благосклонное отношение 2
Tam oxu »sif. 1. İltifatla olunan (edilən). İltifatlı münasibət. 2. İltifat edən, hüsn-təvəccöh göstərən, xoş sifət, lütfkar
Tam oxu »